دست نوشته های یک هوادار بعد از خداحافظی پیرلو
 |
فکرش رو نمیکردم اینقدر برخورد احساسی صورت بگیره با این خداحافظی! همه ی هوادارهای یوونتوس ناراحتن از این انتقال... منم همینطور!
واقعاً وقتی شیندم کارهای رفتنش به نیویورک تموم شده، ناراحت شدم و برای اولین بار بعد از خداحافظی غریبانه اسطوره جاوید یوونتوس تو اون یکشنبه نفرین شده، وقتی آخرین بند نامه ی پیرلو رو خوندم، بغض کردم و بعدش اشک ریختم! یه لحظه انگار به تمام وجودم این حس تزریق شد که آندره آ [اگر هم تیفوسی یووه نبوده] امروز با بند بند وجودش، عاشق یووه اس.
هیچ وقت لحظات بی نظیری رو که برامون رقم زد فراموش نمیکنم. اون کلاس خاص بازیش، هیچ وقت فراموش شدنی نیست. هیچ وقت فراموش نمیکنم که سال ها وقتی پیرلو رو با لباس روسونری میدیدم، به معنی واقعی کلمه «حسرت» میخوردم و برام یه «آرزو» ی محال بود دیدن همزمان پیرلو دل پیرو تو پیرهن یوونتوس ولی چقدر خوشبختم که این اتفاق افتاد؛ و هیچ وقت فراموش نمیکنم وقتی خبر پیوستنش به یوونتوس رو شنیدم، انگار روی ابرها بودم...
آندره آ ی عزیز، آرشتیکت، موتزارت، کلاس خالص، شراب ناب فرانسوی! بابت همه چیزهایی که به یوونتوس دادی، ازت ممنونم. ارزش و اعتبار کاری که با این پیرهن انجام دادی، خیلی بیشتر از این حرفاست. تا ابد توی قلب بیانکونری ها هستی...
